Opbouw van een bedrijf aan de Haven
In 2012 besloot ik minder uren te gaan werken voor een baas. Ik pakte een leeg vel papier en begon te tekenen en schrijven hoe ik zou willen dat mijn leven eruit zal zien als ik zelf mocht kiezen.
Ik keek naar wat ik al had en kwam erachter dat het fijn wonen is aan de Haven.
Huis, water. Ik ben gek op kanovaren en zo werd de link gelegd.
Op 18 oktober 2012 schreef ik mij in bij de Kamer van Koophandel. Geweldig.
Maar goed, leuk en aardig bedacht, maar ik kwam erachter dat het niet zo eenvoudig is.
Eerst kwam ik er achter dat het water bij anderen in beheer is en dat je daar niks vanaf mag verhuren.
Ondertussen kocht ik een 3 persoons Canadese Kano en 2 kajaks. Ik dacht, wat er ook gebeurt ik ga in ieder geval zelf varen en dat deed ik. Al pratend met anderen kwam ik erachter dat ik de boten niet zou verhuren vanaf het water maar vanaf het land. Dat mocht wel. Eerst verhuren op het land en dan leggen we de boot in het water.
Hoera, ik ging verder.
Toen kwam ik erachter dat het verstandig is toestemming te vragen bij de Gemeente.
Ik woon in een woonhuis en dat is geen bedrijfsterrein. Het advies is om dan een wijziging van bestemmingsplan aan te vragen. Dat heb ik gedaan en dat werd afgewezen.
Jammer, heel jammer, het was afgelopen, het spoor liep dood.
Totdat ik op een dag zelf weg peddelde uit de Haven na een dag hard werken. Ik dacht; dit is prachtig, alle stress valt van mij af voordat ik onder de Johan de Wittstraatbrug door ben. Kanovaren is stil en rustig. Er is niks mis mee. Ik ging opnieuw zoeken en vond een bemiddelaar tussen Gemeente en ondernemers. Ik nam contact op en binnen een week was het duidelijk dat je wel een bedrijf mag hebben aan huis, kijk maar naar internetbedrijven en dat ik dus kan verhuren vanuit huis.
Ik ging door.
in 2013 kocht ik er een aantal kajaks bij waaronder een 2 persoons kajak. De Pamlico Wilderness. Wat een prachtige stabiele boot.
Ik werkte door bij mijn baas en echt verhuren deed ik niet, ik wilde rustig onderzoeken, afwachten wat er zou gebeuren. Zelf lade ik de tent in de boot en ging met mijn zoon dwars door Leiden naar de Kaag.
We peddelden naar Camping Spijkerboor om daar onze tent op te zetten. Het waren prachtige tochten.
In 2014 kreeg ik wat meer klanten, echt reclame maken deed ik niet.
Ik kocht een zeil voor op de Pamlico en als er wind stond voer ik met de windsurfers op het Valkenburgse meer mee. Lekker hoor.
In 2015 werd de weg langs de Haven voor fietsers en wandelaars aantrekkelik, het was nu een doorgaande weg waardoor mensen deze route gingen gebruiken. Ik heb een bord opgehangen. KANO VERHuuR.
Er kwamen meer mensen, maar ik besloot een maand op Interrail te gaan om er eens even in volledige vrijheid vandoor te gaan.
Van het 1 kwam het ander en in 2016 vertelde ik mijn baas dat ik een jaar vrij wilde zijn.
Ik nam een Sabbatical jaar op. Wat een kado voor mezelf. Ik was de hele zomer thuis aan de Haven en heb veel mensen mogen ontvangen die een boot kwamen huren.
De ervaring is dat mensen daar enorm van genieten net als ik. Ze zoeken vaarwegen in de omgeving net zoals ik heb gedaan. Prachtig dat op onderzoek gaan op een nieuw terein.
Nu sta ik aan het begin van 2017 en heb ik veel zin in de voortgang.
Er komt een drijvende steiger om het in en uit stappen makkelik te maken en ik ga tochten organiseren.
Langzaam maar zeker zet het mooie leven zich voort. Het genieten van vrije tijd en het buiten zijn.
Iedereen een fijn jaar en succes.
Hanneke Ferwerda
Kanoverhuurhaven4.weebly.com
Facebookpagina Kanoverhuur Haven 4
In 2012 besloot ik minder uren te gaan werken voor een baas. Ik pakte een leeg vel papier en begon te tekenen en schrijven hoe ik zou willen dat mijn leven eruit zal zien als ik zelf mocht kiezen.
Ik keek naar wat ik al had en kwam erachter dat het fijn wonen is aan de Haven.
Huis, water. Ik ben gek op kanovaren en zo werd de link gelegd.
Op 18 oktober 2012 schreef ik mij in bij de Kamer van Koophandel. Geweldig.
Maar goed, leuk en aardig bedacht, maar ik kwam erachter dat het niet zo eenvoudig is.
Eerst kwam ik er achter dat het water bij anderen in beheer is en dat je daar niks vanaf mag verhuren.
Ondertussen kocht ik een 3 persoons Canadese Kano en 2 kajaks. Ik dacht, wat er ook gebeurt ik ga in ieder geval zelf varen en dat deed ik. Al pratend met anderen kwam ik erachter dat ik de boten niet zou verhuren vanaf het water maar vanaf het land. Dat mocht wel. Eerst verhuren op het land en dan leggen we de boot in het water.
Hoera, ik ging verder.
Toen kwam ik erachter dat het verstandig is toestemming te vragen bij de Gemeente.
Ik woon in een woonhuis en dat is geen bedrijfsterrein. Het advies is om dan een wijziging van bestemmingsplan aan te vragen. Dat heb ik gedaan en dat werd afgewezen.
Jammer, heel jammer, het was afgelopen, het spoor liep dood.
Totdat ik op een dag zelf weg peddelde uit de Haven na een dag hard werken. Ik dacht; dit is prachtig, alle stress valt van mij af voordat ik onder de Johan de Wittstraatbrug door ben. Kanovaren is stil en rustig. Er is niks mis mee. Ik ging opnieuw zoeken en vond een bemiddelaar tussen Gemeente en ondernemers. Ik nam contact op en binnen een week was het duidelijk dat je wel een bedrijf mag hebben aan huis, kijk maar naar internetbedrijven en dat ik dus kan verhuren vanuit huis.
Ik ging door.
in 2013 kocht ik er een aantal kajaks bij waaronder een 2 persoons kajak. De Pamlico Wilderness. Wat een prachtige stabiele boot.
Ik werkte door bij mijn baas en echt verhuren deed ik niet, ik wilde rustig onderzoeken, afwachten wat er zou gebeuren. Zelf lade ik de tent in de boot en ging met mijn zoon dwars door Leiden naar de Kaag.
We peddelden naar Camping Spijkerboor om daar onze tent op te zetten. Het waren prachtige tochten.
In 2014 kreeg ik wat meer klanten, echt reclame maken deed ik niet.
Ik kocht een zeil voor op de Pamlico en als er wind stond voer ik met de windsurfers op het Valkenburgse meer mee. Lekker hoor.
In 2015 werd de weg langs de Haven voor fietsers en wandelaars aantrekkelik, het was nu een doorgaande weg waardoor mensen deze route gingen gebruiken. Ik heb een bord opgehangen. KANO VERHuuR.
Er kwamen meer mensen, maar ik besloot een maand op Interrail te gaan om er eens even in volledige vrijheid vandoor te gaan.
Van het 1 kwam het ander en in 2016 vertelde ik mijn baas dat ik een jaar vrij wilde zijn.
Ik nam een Sabbatical jaar op. Wat een kado voor mezelf. Ik was de hele zomer thuis aan de Haven en heb veel mensen mogen ontvangen die een boot kwamen huren.
De ervaring is dat mensen daar enorm van genieten net als ik. Ze zoeken vaarwegen in de omgeving net zoals ik heb gedaan. Prachtig dat op onderzoek gaan op een nieuw terein.
Nu sta ik aan het begin van 2017 en heb ik veel zin in de voortgang.
Er komt een drijvende steiger om het in en uit stappen makkelik te maken en ik ga tochten organiseren.
Langzaam maar zeker zet het mooie leven zich voort. Het genieten van vrije tijd en het buiten zijn.
Iedereen een fijn jaar en succes.
Hanneke Ferwerda
Kanoverhuurhaven4.weebly.com
Facebookpagina Kanoverhuur Haven 4